UN ANO XA PASOU

Xa non soa co teu nome o teléfono

pra falarmos tantas veces descolgado.

Xa non oigo desa voz o tenro tono,

ese son tan ameno e sosegado.

 

Xa non podo contar cos teus consellos

nin oír as túas charlas maxistrais.

Quedarán para ollar moitos espellos      

ateigados das túas boas cualidades.                                   

Con valor  ata o último suspiro,

soubeches encarar a enfermidade.

Fúcheste en silencio, sen facer ruído,

con enorme entereza e dignidade.

 

José-Luis, mestre, amigo, compañeiro,

un ano xa pasou e… añorámoste. 

                         

        (A José-Luis NovoCazón, in memorian)